Bilim dünyası, evrenimizin kökeni ve yapısı hakkında sürekli yeni keşifler ve teoriler ortaya koyuyor. Son zamanlarda yapılan bir araştırma, fizikçi Roger Penrose ve meslektaşlarının, bizim evrenimizden önce başka bir evrenin var olduğuna dair kanıtlar bulduğunu iddia ediyor. Bu çalışma, “Konformal Döngüsel Kozmoloji” (CCC) adı verilen bir teoriye dayanıyor. Penrose, evrenimizin tek bir Büyük Patlama ile başlamak yerine, sürekli Büyük Patlamalar ve sıkışmaların döngüsü içinde olduğunu öne sürüyor. Bu döngülerden birinin sonucu olarak, önceki evrenden kalan bazı elektromanyetik radyasyonların yeni evrene geçebileceği düşünülüyor.
Konformal Döngüsel Kozmoloji, evrenin kendini sonsuz döngüler halinde tekrar ettiğini ileri süren bir modeldir. Bu teoriye göre, bir evrenin “geleceği”, bir önceki evrenin zaman-benzeri sonsuzudur. Yani, uzay-zaman dokusundaki herhangi bir noktanın, var olabilecek herhangi bir zaman ölçeğinde varabileceği en uzak noktadır.
Bu teoriyi destekleyen kanıtlar arasında, “Hawking noktaları” olarak adlandırılan yapılar bulunuyor. Hawking noktaları, Stephen Hawking’in önerdiği, kara deliklerin Hawking radyasyonu yaydığı teorisine dayanıyor. Penrose ve ekibi, bu radyasyonun bir evrenden diğerine geçebileceğini ve kozmik mikrodalga arka planında (CMB) B-modları olarak adlandırılan ışık halkaları şeklinde görünebileceğini öne sürüyor. Daha önce bu ışık halkalarının, yerçekimi dalgaları veya yıldızlararası tozdan kaynaklandığı düşünülüyordu. Ancak Penrose ve ekibinin teorisi, bu yapıların aslında önceki bir evrenin kalıntıları olabileceğini iddia ediyor.
Konformal Döngüsel Kozmoloji, evrenin Büyük Patlama sırasında olduğu gibi çok sıcak, yoğun ve küçük hali ile uzak gelecekte olacağı gibi aşırı soğuk, boş, genişlemiş hali arasındaki matematiksel bir bağlantıdan esinleniyor. Penrose, bu iki halin matematiksel olarak özdeş hale geldiğini ve maddenin tamamen yok olduğu durumun, evrenimizdeki tüm maddenin oluşmasını sağlamış olabileceğini savunuyor. Bu teoriye göre, Büyük Patlama neredeyse bir hiçlikten ortaya çıkıyor. Bu hiçliğe yakın hal, bir evrendeki tüm maddenin kara delikler içine çekilerek fotonlara dönüşüp boşlukta kaybolmalarından sonra geriye kalandır.
Bu tür teoriler, evrenimizin kökeni ve yapısı hakkında bilim insanlarına yeni perspektifler sunarken, aynı zamanda evrenin doğası ve varoluşunun temel sorularına dair daha fazla düşünmemizi sağlıyor. Konformal Döngüsel Kozmoloji’nin getirdiği bu yeni bakış açısı, evrenin yapısı ve kökeni hakkında daha fazla anlayış kazanmamıza yardımcı olabilir. Ancak bu teorinin doğruluğunu kanıtlamak için daha fazla araştırma ve gözlem gerekmekte.
