Japonya’da robot köpeklerine öyle bir bağlılık hissediyorlar ki, robotlar “ölünce” cenaze töreni düzenliyorlar.
Robot köpekler Aibo oyuncaklarını 1999 yılında piyasaya süren Sony, 2014 yılında robotlara onarım servisi sunmayı bırakma kararı aldı. Bu da, robot köpeklerin bozulması durumunda ancak hurdaya çıkabilecekleri anlamına geliyor. Fakat Japonya’daki sahipleri, robot köpeklerini çöp kutusuna atmak istemiyorlardı, onun yerine bir insana veya evde besledikleri hayvanlara yaptıkları gibi veda etmeyi tercih ettiler.
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü’ne bağlı multimedya ve teknoloji araştırma birimi Media Lab’de görevli Kate Darling, düzenlediği bir atölye çalışmasında, katılımcılardan sevimli bir dinozor olan Pleo adlı oyuncağa işkence yapmalarını istedi. Darling çalışmasındaki deneyimlerini şöyle anlattı: “İnsanlar işkence yapmayı reddediyorlardı. Eğer yapmazlarsa dinozorları yok edeceğimiz tehdidinde bulunmak zorunda kaldık.”
Yüz ifadelerini değiştirip öfkeli ve mutlu oluyorlar
Robot sanayinde çalışanların odağında, kitlesel üretimi yapılan robotların mümkün olduğu kadar sevimli görünmesi var. İnsana benzeyen (humanoid) robotlar yaygınlaşıyor. En makine görünümlü robotlara bile daha şirin görünmeleri için tişört giydiriliyor ve surat ifadeleri yapması sağlanıyor.
Japonya’da kısa bir süre önce satışa çıkan Pepper adlı robot, şu ana kadar üretilenler arasında en sevimli görünen robot. Pepper, izlediği videoya göre yüz ifadesini de değiştirebiliyor ve öfkeli, mutlu ifadeye bürünebiliyor.
Robotlara cinsiyet veriliyor
Leicester’deki Montfort Üniveresitesi’nde, insanların robotlara yönelik davranışları ve tutumlarını inceleyen Prof. Kathleen Richardson’a göre, insanlara benzeyen robotlar üretmek onlara bir cinsiyet vermek anlamına da geliyor ve bu da robot sanayinde bir sonraki büyük rekabet alanı olabilir.
Düşünebilen makine konsepti, Yunan efsanesi Pygmalion’dan, Victoria Dönemi’ne ait hareket eden figürlere kadar, binlerce yıldır insanların takıntılı olduğu bir konu. Yıllardır makinelere insan karakteristikleri yerleştirme hayalini kurduk. Kitaplarda, filmlerde ve televizyon programlarında bunu yaptığımızda da genellikle makineler kötü karakterlere dönüşüyor. Stanley Kubrick’in 2001’deki Bir Uzay Destanı adlı filmindeki Hal 9000 robotuna bakınca, makinelerin insanlara sadakati konusunda açıkça güvensizlik duygusuna sahip oluyoruz.
Washington Üniversitesi’nden hukuk Profesörü Ryan Cato’ya göre robotları evlerimize, ofislerimize ve arabalarımıza kabul edeceğiz, çünkü kullanışlı olmaları onlar hakkındaki şüphelerimizden daha ağır basacak. (BBC)
